حذف آلاینده ها و  عناصر آلودگی از آب لوله کشی مهمترین هدف دستگاه تصفیه آب می باشد. داخل فیلترهای دستگاه تصفیه آب ، دانه ریزی به نام دانه کربن قرار گرفته است. دانه کربن به روش جذب سطحی ، برخی از آلودگی ها و عناصر مضر در آب را حذف میکنند مانند کلر.

آب با عبور از فیلترها و پس از گندزدایی در دستگاه تصفیه آب در دسترس افراد قرار می گیرد. یکی از مهمترین فیلترها نوع فیلتر کربن می باشد ،  فیلتر هایی که می تواند در بهبود طعم و بوی آب و حذف کلر از آن مفید باشد فیلتر کربن فعال است که در مراحل دوم (کربن گرانولی) و پنجم (کربن پست) تصفیه آب قرار دارند. این فیلتر به دلیل داشتن دانه های کربن می تواند در حذف مواد شیمیایی و بهبود بو و طعم آب موثر باشد. اما از آنجایی که دانه های کربن فعال به دلیل جابجایی به یکدیگر ساییده می شوند و باعث ایجاد گرده های اضافی کربن در این فیلترها می شوند. بنابراین برای حذف آب سیاه ایجاد شده فیلترها نیاز به کربن گیری دارند.

روش کربن گیری فیلتر تصفیه آب

زمان اتصال و نصب  دستگاه تصفیه آب  فیلتر های آن فعال می شوند ممکن است آب خروجی دستگاه تصفیه آب سیاه یا تیره باشد. آب سیاه به دلیل وجود گرده های کربن ایجاد شده توسط فیلتر های کربنی است که برای اولین بار آب از آنها عبور می کنند.

وجود این کربن ها در آب ممکن است باعث بسته شدن منافذ فیلتر ممبران شود و به دستگاه آسیب وارد کند. اگر این آب سیاه وارد مخزن شود می تواند باعث ایجاد جلبک در مخزن شود و کیفیت آب خروجی را کاهش دهد.

عمل کربن گیری فیلتر معمولا توسط تکنسین های پاک آب انجام می شود. میزان آب سیاه تولید شده به میزان کیفیت فیلتر تصفیه آب بستگی دارد. هرچه کیفیت فیلتر بهتر باشد میزان آب سیاه تولید شده کمتر است. البته لازم بذکر است که این آب سیاه با عبور ۵ لیتر آب برطرف می شود و اثری از آن باقی نمی ماند. در دستگاه تصفیه آب خانگی فیلتر کربن گرانولی و پست کربن نیاز به کربن گیری دارند.

نحوه حذف آب سیاه از فیلتر تصفیه آب

1. فیلتر کربن پودری در داخل هوزینگ دوم قرار می گیرد و با آچار مخصوصی بسته می شود.
2. دستگاه تصفیه آب را روشن کرده و آب ورودی دستگاه را باز می کنیم.
3. همزمان با باز شدن آب ورودی ظرف مناسبی در زیر هوزینگ سوم قرار می دهیم.
4. آب خروجی سیاه حاصل از کربن پودری وارد ظرف می شود.
5. برای کربن گیری کامل باید صبر کنید که آب کاملا شفاف شود.
6. بعد از شفاف شدن آب دستگاه را خاموش کرده و فیلتر مرحله سوم یا کربن بلاک را در هوزینگ سوم قرار دهید.
7. با آچار مخصوص هوزینگ سوم را محکم ببندید.
8. آب ورودی به دستگاه تصفیه آب را باز کنید و دستگاه را روشن کنید.

اگر آب سیاه فیلتر کربن به طور کامل از بین نرود ممکن است وارد فیلتر ممبران شود و باعث خرابی آن شود. یا حتی ممکن است وارد مخزن تصفیه آب شود و مشکلات جدی تری را ایجاد کند. علاوه بر حالت اول به روش زیر می توان کربن گیری فیلتر ها را انجام داد.

1. فیلترهای الیافی (مرحله اول) , فیلتر کربن فعال (مرحله دوم) و کربن بلاک (مرحله سوم) را در هوزینگ های خود قرار دهید و آنها را با آچار مخصوص محکم کنید.
2. سپس شلنگ خروجی هوزینگ کربن فعال را از محل اتصال به ورودی هوزینگ شماره ۳ جدا کنید.
3. شلنگ خروجی از هوزینگ مرحله دو را در داخل ظرفی قرار دهید.
4. شیر ورودی آب را باز کنید و دستگاه تصفیه آب را روشن کنید.
5. منتظر بمانید که کربن گیری به طور کامل انجام شود و آب سیاه حذف شود.
6. در نهایت شلنگ تصفیه آب را در جای خود محکم کنید.

اگر آب سیاه حاصل از فیلتر کربن فعال به مخزن تصفیه آب وارد شده باشد برای حذف آن ابتدا باید تمام اتصالات به مخزن را جدا کرده و آب آن را کاملا خارج کنید. سپس فیلتر مرحله سوم را باز کرده و شستشو دهید و کربن گیری فیلتر مرحله دوم یا کربن گرانولی را دوباره انجام دهید. برای خارج کردن آب سیاه از فیلتر مرحله پنجم یا کربن پست و فیلتر مرحله ششم باید آب را در جهت معکوس به آن وارد کنید که مشکل کاملا برطرف شود. در نهایت بهتر است هوزینگ فیلتر ممبران شسته شود که آسیبی به آن وارد نشود.

لازم بذکر است که اگر کربن گیری فیلتر کربن مرحله دوم و پنجم کاملا انجام نشود نشانه های زیر مشاهده می شود :

• دانه های سیاه رنگ در خروجی آب وجود دارد.
• اگر حجم دانه های سیاه زیاد باشد ممکن است باعث کیپ شدن فیلتر ممبران می شود و باعث خرابی زودهنگام آن می شود.
• کیپ شدن فیلتر ها باعث بسته شدن مسیر آب و افت فشار خروجی می شود.

برای داشتن رایحه خوش قهوه نباید میزان سختی آب بالا باشد به عنوان مثال استفاده از آب مقطر باعث می شود طعم قهوه کاملا استخراج نشود و رایحه کمی داشته باشد. یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده قهوه آب است و املاح موجود در آن می تواند تاثیر بسزایی در طعم نهایی قهوه داشته باشد .علاوه بر اینکه آب سخت می تواند در طعم واقعی قهوه تاثیر بگذارد می تواند باعث رسوب املاح در دستگاه قهوه ساز شود. اما این سوال پیش می آید که بهترین آب برای درست کردن قهوه کدام است ؟ آب مقطر , آب معدنی , آب چشمه و یا حتی آب خروجی از دستگاه تصفیه آب خانگی با فرآیند اسمز معکوس.

طبق نظر کارشناسان در آمریکا بهترین آب برای تهیه اسپرسو آبی است که PH آن نزدیک ۷ باشد. به طور کلی آبی برای قهوه مناسب است که حاوی مقدار کمی یون های فلزی باشد که باعث جذب طعم در دانه های قهوه می شود. علاوه براین به عنوان مثال وجود یون منیزیم در آب می تواند باعث استخراج طعم قهوه و بهبود طعم آن شود. در حالی که وجود سطح بالای بی کربنات می تواند تاثیر بدی در طعم قهوه داشته باشد.

برای اینکه قهوه طعم خوشی داشته باشد بهتر است از آب سرد و تازه که به مقدار کافی دارای اکسیژن است استفاده شود.

به طور خلاصه آب مناسب برای درست کردن قهوه باید دارای ویژگی های زیر باشد :

• آب مورد استفاده برای قهوه باید تمیز و تازه و بدون بو باشد.
• رنگ آب باید شفاف باشد و میزان کلر موجود در آن باید صفر میلی گرم در لیتر باشد.
• میزان PH آب باید حدود ۷ باشد.
• میزان سدیم موجود در آب باید حدود ۱۰ میلی گرم در لیتر باشد.
• سختی کلسیمی آب باید از ۱ تا ۵ گرین باشد.
• قلیائیت آب باید حدود ۴۰ میلی گرم در لیتر باشد.
• میزان بالای منیزیم می تواند تاثیر خوبی در طعم قهوه داشته باشد.
• کلسیم و منیزیم می تواند در بهبود و تعادل طعم قهوه موثر باشد.
• سدیم موجود در آب تاثیر زیادی در طعم قهوه ندارد.
• وجود کلر در آب می تواند تاثیر بدی در طعم اسپرسو داشته باشد.
• لازم بذکر است که ترکیب املاح سختی آب می تواند در طعم قهوه تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال اگر TDS  آب از نمک طعام باشد می تواند طعم بدی به قهوه بدهد. بنابراین بهتر است TDS آب شامل درصد قابل توجهی از کاتیون ها باشد به دلیل اینکه طعم بهتری به قهوه می دهد. طبق نظر کارشناسان اگر آب دارای مقدار کمی سختی باشد قهوه طعم بهتری خواهد داشت. البته باید در نظر داشت که سختی آب می تواند باعث رسوب در تجهیزات قهوه ساز شود و عمر مفید آن را کاهش دهد. بنابراین باید بین طعم خوش قهوه و افزایش عمر دستگاه قهوه ساز تعادل برقرار شود.

تصفیه آب با فرآیند اسمزمعکوس

یکی دیگر از روش های تصفیه آب فرآیند اسمز معکوس است که می تواند آبی با کیفیت آب مقطر که درصد خلوص بالایی دارد تولید کند. یکی از ویژگی های خوب این دستگاه تصفیه آب استفاده از شیر میکس است که می توان با استفاده از آن میزان سختی و TDS آب را تنظیم کرد. بنابراین اگر آب به اندازه کافی شامل کاتیون باشد می تواند تاثیر خوبی بر طعم و کیفیت اسپرسو داشته باشد. پس تصفیه آب با فرآیند اسمزمعکوس گزینه مناسبی برای تصفیه آب اسپرسو است.

استفاده از فیلترهای کربنی

فیلترهای کربنی تصفیه آب مانند کربن بلاک و کربن گرانولی می تواند طعم و بوی آب را بهبود بخشد ولی نمی تواند میزان سختی آب را کاهش دهد. بنابراین اگز میزان سختی آب استاندارد باشد این فیلتر می تواند بهترین گزینه برای تصفیه آب اسپرسو باشد. اما این فیلتر نمی تواند از تشکیل رسوب در دستگاه قهوه ساز جلوگیری کند.

لازم بذکر است که استفاده ترکیبی از فیلتر کربنی و سختی گیر رزینی می تواند گزینه خوبی برای تصفیه آب اسپرسو باشد به دلیل اینکه استفاده از فیلترهای رزینی می تواند از ایجاد رسوب در تجهیزات دستگاه جلوگیری کند و فیلتر های کربنی با بهبود طعم و بوی آب و کلر در طعم خوب قهوه موثر باشد.

تفاوت دستگاه تصفیه هوا و دستگاه اکسیژن ساز

با توجه به افزایش تعداد اتومبیل های شخصی در سطح شهر و همچنین افزایش کارخانه های صنعتی، میزان آلودگی هوا روز به روز بیشتر می شود، مخصوصا در فصل های سرد سال به دلیل کم بودن فشار هوا، این حجم از آلودگی پایین تر می آیند و به سطح زمین نزدیک تر می شوند و اثرات شیمیایی بسیار بدی نظیر انواع بیماری های های قلبی، تنفسی و ریوی، بر روی افراد می گذارند. به همین جهت افراد بیش از پیش در پی رفع یا کم کردن آلودگی هوای محیط خانه و کار خود هستند، تا کمتر با هوای نامناسب تماس داشته باشند.

متاسفانه بدلیل نبود یک منبع علمی و نظارتی مناسب در کشور، بعضی از فروشندگان بدون توجه به عواقب بهداشتی و سلامتی، اهداف تجاری خود را در اولویت قرار می دهند و دستگاه‌ تصفیه هوا را به عنوان دستگاه اکسیژن ساز معرفی کنند. با اینکه هر دو دستگاه مرتبط با سلامت افراد هستند اما کارایی متفاوتی با یکدیگر دارند همچنین در مقالات قبل اشاره کمی به این تفاوت کردیم حال می خواهیم جامع تر درباره ی آن صحبت کنیم.

دستگاه تصفیه هوا

در مقالات قبلی درباره ی دستگاه تصفیه هوا و عوارض دستگاه تصفیه هوا صحبت کردیم، آنچه که باید دوباره یادآوری شود تا بهتر تفاوت این دو دستگاه را متوجه شویم این است که هیچ دستگاه تصفیه هوایی در فرآیند کار خود، به هیچ عنوان اکسیژن تولید نمی‌کند. درواقع کار دستگاه تصفیه هوا به این صورت است که هوای محیط را مکش کرده و از فیلترهای خود عبور می‌دهد. در این مرحله آلودگی موجود در هوا جذب فیلترهای دستگاه شده و سپس، هوای کاملا پاک از خروجی دستگاه بیرون می‌آید. 

توانایی دستگاه تصفیه هوا در تولید گاز اوزون باعث شده فروشندگان ادعای توانایی تولید اکسیژن برای این محصول داشته باشند. از آن جایی که فرمول شیمیایی اوزون O۳ و فرمول شیمیایی اکسیژن O۲ است، برخی فروشندگان از این تشابه استفاده کرده و عباراتی نظیر اکسیژن فعال و دستگاه اکسیژن ساز را به دستگاه نسبت می دهند.

گاز اوزون تولید شده توسط این دستگاه های تصفیه هوا، ماهیتی کاملا متفاوت با اکسیژن دارد و سمی و واکنش گراست. وجود گاز اوزون تنها در لایه های بالای جو برای حفاظت در برابر اشعه های فرابنفش، می تواند برای انسان ها مفید باشد اما وجود آن در هوای مورد استشمام حتی در مقادیر بسیار کم، به خصوص برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی، ریوی و تنفسی، زنان باردار، افراد سالمند و کودکان خطرناک است.

دستگاه اکسیژن ساز

افرادی که به دنبال تهیه دستگاه اکسیژن ساز هستند، معمولا دچار بیماری‌های تنفسی و قلبی هستند و در شرایط ویژه‌ای قرار دارند. بنابراین کوچکترین گمراهی در تهیه وسایل مناسب آن‌ها، می‌تواند عواقب بسیار ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد.

دستگاه اکسیژن ساز دستگاه پزشکی است که اکسیژن موجود در هوای محیط را متمرکز می‌کند تا گاز اکسیژن غنی شده را برای بیماران تامین کند. افرادی که این نوع دستگاه را تهیه می کنند معمولا اشخاصی هستند که دچار بیماری‌های تنفسی و قلبی هستند و در شرایط ویژه‌ای قرار دارند.

اکسیژن ساز ها دارای دو نوع اصلی هستند:

• اکسیژن ساز ثابت
• اکسیژن ساز قابل حمل(پرتابل)

از اکسیژن ساز های ثابت معمولا در خانه ها استفاده می شود. برای تولید اکسیژن، می تواند به صورت مداوم و یا پالسی مورد استفاده قرار بگیرد.

اکسیژن سازهای قابل حمل برای راحتی انتقال طراحی شده‌اند و اغلب فقط به صورت پالسی اکسیژن تولید می‌کنند.

اکسیژن‌تراپی به کمک انواع متعدد اکسیژن سازها، بسیار راحت و بدون دردسر شده است؛ برای بهره بردن حداکثر از اکسیژن تراپی، بهتر است از لوازم جانبی اکسیژن ساز مانند فیلتر، مرطوب ساز، لوله‌ی اکسیژن و … استفاده کرد. بیمارانی که آمفیزم، بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) و یا سایر بیماری‌های تنفسی دارند، زندگی بسیارشان به .اکسیژن ساز وابسته است و یکی از تجهیزات ضروری پزشکی است.  پزشکان اغلب مقدار اکسیژن مورد نیاز بیمار را در نسخه مشخص می کنندکه اغلب با واحد لیتر در دقیقه (LPM) معین می شود.

بسیاری از بیماران، بسته به شرایط شان، به جز هنگام روز، در شب نیز به اکسیژن ساز نیاز دارند. در این صورت نیاز به استفاده از اکسیژن سازهای خانگی خواهد بود. هرچند گفتیم اکسیژن سازهای خانگی ثابت‌اند، اما تقریبا تمام آن‌ها چرخ دارند و این امکان را دارند که از اتاقی به اتاق دیگر منتقل شوند.