آب سخت

دو یون عنصرهای منیزیم و بخصوص کلسیم باعث سخت شدن آب می گردنند و می‌توانند به طور غیر قابل باوری مشکل‌ساز باشند. یون های کلسیم و منیزیم زمانی که به هم می‌رسند به یکدیگر و به سطح داخلی لوله‌های آب نیز می‌چسبند. همچنین این دو یون به تمام بخش‌های درون وسایلی از خانه که از آب استفاده شده است، می‌چسبند.

اگر ماده گچ مانندی پیرامون شیرهایتان، یا نقاط سفیدی روی سطوحی دارید که در تماس با آب قرار دارند؛ احتمال آن وجود دارد که آب سخت داشته باشید.

بو و شکل مواردی هستند که باید مراقب آن ها باشید. اگر آبی که از شیر آب خارج می‌شود ظاهر گل‌آلودی داشته باشد ممکن است دچار مشکلی شده باشد. آب سخت می‌تواند موجب مشکلات پوستی شود و همچنین عمر انباری لوله‌ها و وسایل را کاهش دهد. با استفاده از دستگاه تصفیه آب می توان از ایجاد این مشکات جلوگیری کرد.

ویژگی های آب سخت

معمولا آب دارای مقداری مواد معدنی می باشد که یون های کلسیم و منیزیم را نیز دارا می باشند، و به آنها ترکیبات سختی آب می گویند. این عناصر در کتری و لوله های بخار آثاری از خود بر جای می گذارند. علاوه بر آن اکسید آهن ناشی از زنگ زدگی لوله ها نیز می تواند به افزایش سختی آب کمک نماید.

سختی آب در نقاط مختلف، گوناگون است و بسته به سطح مواد معدنی موجود در آن متغیر است. سختی آب در دو نوع موقت و دائم می باشد.

سختی موقت: این سختی را کربناتی نیز می نامند که در اثر واکنش کلسیم کربنات نامحلول با کربنیک اسید ایجاد می شود و معمولا با افزایش حرارت و PH کاهش پیدا می کند. 
سختی دائم: این سختی را غیر کربناتی نیز می نامند که در اثر واکنش سدیم کربنات با یون کلسیم ایجاد می شود و مانند سختی موقت با افزایش حرارت قابل حذف نمی باشد.

معایب آب سخت

• در اثر تبخیر آب، رسوب و ته نشینی مواد در لوله ها و ظروف آشپزخانه ایجاد می شود.
• کربنات کلسیم موجود در آب از کلسیم موجود در مواد غذایی جذب سخت تری دارد.
• صابون و مواد شوینده در آب سخت کف کمتری دارند.
• آب سخت در ابتلاء به امراض قلبی اثر زیادی دارد.

روش های کاهش سختی آب

همانطور که اشاره شد با حرارت دادن می توان سختی موقت آب را کاهش داد و همچنین با استفاده از دستگاه تصفیه آب با سیستم اسمز معکوس می توان تا حد زیادی از عوارض ناشی از سختی آب کم کرد.